Tema:  Kontrola smrti kao jedan od ideoloških koncepata neolitizacije bliskog istoka -  Diplomski | Broj strana: 35 | Nivo: Filozofski fakultet

UNIVERZITET U BEOGRADU
Filozofski fakultet
Odeljenje za arheologiju
KONTROLA SMRTI KAO JEDAN OD IDEOLOŠKIH KONCEPATA NEOLITIZACIJE BLISKOG ISTOKA
DIPLOMSKI RAD
Beograd, 2008.
˝Ideologijom i religijom se bavi sirotinja ja se tebi čudim˝
(iz fima ˝Sjećaš li se Dolly Bell˝, E. Kusturica, A. Sidran, 1982.)
SADRŽAJ
UVOD
Naslovljavajući ovako opširno rad, koji se sasvim legitimno mogao nazvati i Pogrebna praksa, ritual i ideologija prekeramičkog neolita Levanta, ili Sekundarno sahranjivanje i modelovane lobanje na Levantu i Anadoliji u prekeramičkom neolitu, etc. željela su se postići dva cilja. Prvo, zaintrigirati onoga koji čita; drugo i mnogo važnije u samom naslovu pokazati zaključak koji slijedi iz rada. U naslovu se nagovještavaju pitanja koja će biti postavljena u radu a koja su bitna za arheologiju. Ona su proizašla iz iščitavanja radova koji su se bavili ovom problematikom i prije svega sopstvenog razmišljanja o problemu pod uticajem pomenutih radova.
Govoriće se o značenju i funkciji sekundarnog sahranjivanja u prekeremičkom neolitu na Levantu i jugoistočnoj Anadoliji. Drugim riječima, ovdje se pokušava dokučiti priroda nekoliko kulturnih fenomena novonastalog neolitskog društva, kroz njihovu ritualnu praksu, počevši od sekundarnog sahranjivanja samog po sebi pa do modelovanih lobanja i njihove povezanosti sa ukupnim društvenim životom ranoneolitskih zajednica, i uloga tih pojava u formiranju nove ˝neolitske ideologije˝.
Osnovni cilj ovog rada je pronalaženje veze između pogrebnih rituala i procesa promjene društva, tj. kako su te promjene viđene očima samih učesnika, odnosno kako su izazvane i postepeno usmjeravane od strane aktivnih pojedinaca a u sprezi sa svim ostalim faktorima, bilo ljudske, ekološke ili neke druge prirode, koji učestvuju u tranziciji, i samim tim stvaranju jednog novog habitusa. Pojašnjenja radi, cilj ovdje otkriva mogući rezultat i trasira teorijsku i metodološku putanju kojom se želi doći do određenih zaključaka. Prethodna definicija je, moglo bi se reći, bezlična esencija koja je konkretizovana na primjeru tranzicije iz natufijenskih u prekeramičke neolitske zajednice na Bliskom istoku.
Dakle, jedno generalizovano pitanje promjene ideoloških okvira, te mjesto pojedinaca u takvim promjenama primjenjeno je na možda najveću promjenu u ljudskom društvu do sada, na neolitizaciju. Preciznije, ne radi se o neolitizaciji već se pokušava vidjeti refleksija te pojave na pogrebnoj praksi, odnosno sekundarnom sahranjivanju tokom prekeramičkog neolita, posebno učestaloj pojavi modelovanih lobanja u prekeramičkom neolitu B, i obratno.
Nije potrebno postavljati pitanje o značaju jednog ovakvog rada zas arheologiju, on u sebi integriše nekoliko veoma bitnih arheološkh pitanja. Sam spoj pogrebnih rituala i neolitizacije dovoljan je razlog za postavljanje jednog ovakvog pitanja. Neolitizacija sama po sebi predstavlja najbitniji problem sa kojim se arheologija susrela, a razlike koje su nastale u tumačenju i pogledu na nju, predstavljaju suštinsku razliku u arheološkim pravcima, kao i temelj uspostavljanja naučnih postulata arheologije. (Wright, 1971) Ovdje dolazimo do izvjesnih ograničenja. Kako je rad zasnovan na reinterpretaciji tuđih radova, svoje razmišljanje o ulozi složenih pogrebnih rituala prekeramičkog neolita u kreiranju ideološke matrice tih zajednica, i mogućoj ulozi pojedinca u tom procesu, ograničeno je tim radovima. Potrebno je mnogo veće iskustvo i znanje, veći pristup informacijama i na kraju mnogo duži rad na ovom problemu. Ovako pojedini zaključci dobijaju veoma spekulativnu formu, što ne mora biti značajno jer, najzad, bavljenje naukom i nema nikakvog smisla ukoliko predstavlja prepričavanje tuđih stavova i mišljenja bez formiranja svog ličnog. Svijest o tome da je nemoguće objektivno posmatrati kulturnu pojavu uopšte, a posebno ako se radi o pojavi koja se dešavala prije nekoliko hiljada godina i čiji učesnici svakako nismo mogli biti. Tzv. naučna objektivnost potiče iz koncepta ˝svete nauke˝ koji pripada savremenom zapadnom društvu, gdje je naučni pozitivizam zamijenio religijsku istinu, zanemaruje činjenicu da je često današnja nauka sutrašnja bajka. (Cauvin, 2000a: 236)

---------- OSTATAK TEKSTA NIJE PRIKAZAN. CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturskiradovi.net 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: maturskiradovi.net@gmail.com